میدونی وقتی خدا داشت بدرقه ام میکرد چی گفت؟؟؟؟

جایی که میری مردمی داره که میشکننت!!!

نکنه غصه بخوریــــا!!!!

من همه جا باهاتم تو تنها نیستی...

تو کوله بارت عشق میذارم,که بگـــذری...

قلب میذارم که جا بدی...

اشک میدم که همراهیت کنه...

و مرگ میدم که بدونی بر میگـــردی پیش خودم!!!

پس هیچوقت غصه نـــخور!!!

سؤالي ساده دارم از حضورت … من آيا زنده ام وقت ظهورت …

اگر كه آمدي من رفته بودم … اسير سال و ماه و هفته بودم …

دعايم كن دوباره جان بگيرم … بيايم در ركاب تو بميرم…

امام مهدي(ع) در روايات

 پيامبر گرامي (ص) فرمود: مهدي (ع) از فرزندان من است. به هنگام ظهور سيمايي 40 ساله و پرتوان و شاداب دارد، بسان ستاره اي درخشان. در گونه ي راست او خال مخصوصي است. دو عباي سفيد رنگ بر تن دارد. او داراي قامتي برافراشته و پر توان و متناسب است. 20 سال بر جهان حكومت مي كند. گنج ها را براي ساختن زمين و زمان استخراج مي نمايد و دروازه هاي كشورها شهرها و قلمرو مشركان را با درايت و قدرت مي گشايد.[1]

و فرمود:

مهدي (ع) از فرزندان من است. چهره ي دل آرايش بسان ماه درخشان، نور افشاني مي كند. رنگ چهره اش عربي و قامتش برافراشته و بسيار نيرومند است، زمين را از عدل و داد لبريز خواهد ساخت،همان گونه كه از ستم و بيداد، لبريز شده باشد.[2]

امام علي (ع) فرمود:

مهدي (ع) داراي چهره اي درخشنده و سفيد، پيشاني نوراني و نشانه مخصوصي است. او به لطف خدا دانشمند و داناي علوم و اسرار الهي است. بي آنكه از آموزگاري آموخته باشد از آنچه در سراسر هستي مي گذرد، خبر مي دهد، پيش از آنكه كسي با خبر باشد. آگاه باشيد كه مهدي (ع) از كساني كه نسبت به ما، حق ناشناس باشند انتقام خواهد گرفت. او گواه حق و حقيقت و خليفه ي خدا بر خلق اوست. نام با عظمتش همانند نام نياي گران قدرش، پيامبر خداست. فرزند امام حسن عسكري (ع) و از فرزندان فاطمه (ع) و از نسل حسين (ع)، فرزند من است..[3]

امام حسين فرمود: آن گاه كه مهدي به پا مي خيزد، مردم او را نمي شناسند چرا كه آن بزرگوار در اوج جواني و شادابي به سوي مردم باز مي گردد در حاليكه مردم مي پندارند كه او با اين عمر و غيبت طولانيش، پير و سالخورده است.[4]

از حضرت رضا (ع)  پرسيده شد:

سرورم! نشانه هاي قائم شما، به هنگام ظهور چيست؟

حضرت فرمود: نشان او اين است كه از نظر سن و سال واقعي كهن سال است اما در چهره و جمال، جواني توانا و خوش منظر و پر طراوت است، به گونه اي كه هركس بر جمال او نظاره كند، او را جواني كامل و نزديك به چهل سال مي نگرد و از نشانه هاي او اين است كه با گذشت شب و روز پير نمي شود و همچنان جوان و شاداب مي ماند تا سرآمد عمرش فرا رسد.[5]

سبك شمردن نماز

كسي كه نماز را سبك مي شمارد در برزخ گرفتار است و اهل بيت(ع) فرموده اند چنين كسي به شفاعت ما نمي رسد.

پس حال كسي كه نماز را ترك كرده است چگونه است؟

در اين جا روايتي است از رسول خدا كه عواقب سبك شمردن نماز را برمي شمرند.

مصائبي كه هنگام مرگ به او مي رسد:1. باحالت خواري و زبوني جان مي دهد 2. گرسنه مي ميرد3. تشنه جان مي دهد(به گونه اي كه اگر آب تمامي رودخانه ها را به او بدهند سيراب نمي شود)

مصيبت هايي كه در قبرش بدان گرفتار مي شود: 1.خداوند فرشته اي را بر او مي گمارد تا او راسرگردان كند2.خدا قبرش را براي او تنگ مي كند3.قبرش تاريك ميشود.

منبع: مسترك الوسائل،ج3،ص24

از برزخ تا قيامت

نام: محمّد.

پدر: امام حسن عسكرى(ع).

مادر: نرجس.

القاب: حجت، خاتم، صاحب الزّمان، قائم، منتظَر، و از همه مشهورتر مهدى.

زاد روز: شب نيمه شعبان 255، هنگام طلوع فجر.

زادگاه: شهر سامراء.

غيبت صغرى: از سنّ پنج سالگى به مدّت 69 سال.

غيبت كبرى: با در گذشت چهارمين نماينده و سفير آن حضرت ازسال 329 آغاز گرديد، و تا به هنگام فرمان الهى مبنى بر اجازه ظهور و قيام آن بزرگوار، همچنان ادامه خواهد داشت.

عظمت خدا

برخورد با يك شخصيت بزرگ ودانشمند باعث مي شود انسان خود را در مقابل او كم سواد و كوچك ببيند وباعث تكريم واحترام به او مي شود.

با اين وجود كه خدا سرچشمه ي همه ي جلال ها وعظمت هاست.

شناخت خدا باعث مي شود انسان در برابر او سر تعظيم فرود آورد.

قدرت خدا را در كجا مي توان ديد؟

در آسمان ها بدون ستون هايي كه آنه را ببينيم، در كوه هاي استواري كه ايمني ما را تأمين مي كند، موجوداتي كه آفريده، ماه وخورشيد كه هر كدام ساعت كاري متفاوت دارند و....

و اگر بخواهيم قدرت هاي خدا را بنويسيم با اينكه تمام درختان قلم شوند و تمامي دريا ها مركب شوند باز هم كلمات خدا باقي مي ماند.(برگرفته از آيه 10 و 17 لقمان)

قران در آيه 11 لقمان مي فرمايد: هذا خَلق اللهِ فَأَروني ماذا خلق الذينَ مِن دونه بَلِ ضلمونَ في ضلل مبين

پس به من نشان دهيد آن ها كه غير اويند[وشما به عنوان معبود برگزيده ايد]چه چيزي آفريده اند؟[آن ها چيزي نيافريده اند]بلكه ستمكاران در گمراهي آشكار هستند.

با توجه به اينكه آيه 4و5و7 لقمان اشاره به نماز دارد و يكي از نصيحت هاي لقمان به فرزندش خواندن نماز است سعي شده دراين جا به اين موضوع بپردازيم.

امر به معروف و نهي از منكر

در اسلام سفارش فراوان شده است كه همه با هم روابطي عاطفي و احترام آميز داشته باشيم.بنابراين وقتي قرار است كسي را از اشتباه و گناه بازداريم، بايد دوستانه با او برخورد كنيم.

تفسير سوره لقمان

 محسن قرائتي

اين سوره، از سوره ‏هاي مكي است و به مناسبت نام لقمان، كه در تمام قرآن تنها دوبار، آن هم در اين سوره آمده، لقمان ناميده شده است. ششمين سوره از سوره‏هاي هفت‌گانه ”لامات“ است كه با حروف مقطّعه‏ ”الم“ آغاز شده است.
محتواي سوره‏ ي لقمان را مي‏توان در اين موارد خلاصه نمود: 

1. بيان عظمت و اهميت قرآن در هدايت بشر.

2. تقسيم انسان‏ها به نيكوكار و مستكبر و بيان سرنوشت آنان.

3. بيان برخي معجزات علمي قرآن از قبيل قانون جاذبه و زوجيت گياهان.

4. نصايح و موعظه ‏هاي حكيمانه‏ لقمان به فرزندش.

5. دلايل ايمان به مبدأ و معاد.

6. بيان علوم اختصاصي خداوند، مانند: زمان مرگ و برپايي قيامت.