امام مهدي(ع) در روايات

 پيامبر گرامي (ص) فرمود: مهدي (ع) از فرزندان من است. به هنگام ظهور سيمايي 40 ساله و پرتوان و شاداب دارد، بسان ستاره اي درخشان. در گونه ي راست او خال مخصوصي است. دو عباي سفيد رنگ بر تن دارد. او داراي قامتي برافراشته و پر توان و متناسب است. 20 سال بر جهان حكومت مي كند. گنج ها را براي ساختن زمين و زمان استخراج مي نمايد و دروازه هاي كشورها شهرها و قلمرو مشركان را با درايت و قدرت مي گشايد.[1]

و فرمود:

مهدي (ع) از فرزندان من است. چهره ي دل آرايش بسان ماه درخشان، نور افشاني مي كند. رنگ چهره اش عربي و قامتش برافراشته و بسيار نيرومند است، زمين را از عدل و داد لبريز خواهد ساخت،همان گونه كه از ستم و بيداد، لبريز شده باشد.[2]

امام علي (ع) فرمود:

مهدي (ع) داراي چهره اي درخشنده و سفيد، پيشاني نوراني و نشانه مخصوصي است. او به لطف خدا دانشمند و داناي علوم و اسرار الهي است. بي آنكه از آموزگاري آموخته باشد از آنچه در سراسر هستي مي گذرد، خبر مي دهد، پيش از آنكه كسي با خبر باشد. آگاه باشيد كه مهدي (ع) از كساني كه نسبت به ما، حق ناشناس باشند انتقام خواهد گرفت. او گواه حق و حقيقت و خليفه ي خدا بر خلق اوست. نام با عظمتش همانند نام نياي گران قدرش، پيامبر خداست. فرزند امام حسن عسكري (ع) و از فرزندان فاطمه (ع) و از نسل حسين (ع)، فرزند من است..[3]

امام حسين فرمود: آن گاه كه مهدي به پا مي خيزد، مردم او را نمي شناسند چرا كه آن بزرگوار در اوج جواني و شادابي به سوي مردم باز مي گردد در حاليكه مردم مي پندارند كه او با اين عمر و غيبت طولانيش، پير و سالخورده است.[4]

از حضرت رضا (ع)  پرسيده شد:

سرورم! نشانه هاي قائم شما، به هنگام ظهور چيست؟

حضرت فرمود: نشان او اين است كه از نظر سن و سال واقعي كهن سال است اما در چهره و جمال، جواني توانا و خوش منظر و پر طراوت است، به گونه اي كه هركس بر جمال او نظاره كند، او را جواني كامل و نزديك به چهل سال مي نگرد و از نشانه هاي او اين است كه با گذشت شب و روز پير نمي شود و همچنان جوان و شاداب مي ماند تا سرآمد عمرش فرا رسد.[5]